Yarın Manisa'ya bağlı bi kasabaya gidicem ve teknolojiden uzak kalıcam bi süre.
Yalnızlığımı paylaşan tek şey; bi kaç bardak kahve, sigara ve bir pencere mesafesine sığdırılmış düşüncelerden ibaret olacak.
Telefon almıycam biraz elime,
kimse ulaşamıycak kötü haberleri de geçtim iyi bi haber bile duymuycam bi süre, faceye girip amaçsızca 'time line' da gezinmiycem.
Belki bi şarkı bozacak gecemin sessizliğini, belki de yağmur damlaları düşücek geceden.
Biraz uzlaşmak istiyorum kendimle.
Tüm bu zihnimi yoran insanların olmadığı bi yerde, tek muhat tapım yıldızlar olsun bir süre.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder