Hoşça Kal Deme ! Denmez Saçma

Bir meleğin kanat çırpması kadar narindi öpüşü.
Üşüyen bir köpek yavrusu kadar çaresiz ve titrekti dudakları.
Son kez deydi tenime o dudaklar.
Ve son cümleler döküldü ağzından, dili bile istemiyordu sanki konuşmak.
Hiç bırakmayacakmış gibi tuttuğu elimden kaydı yavaş yavaş elleri.
Gün ortası gece olmuştu sanki, zifiri karanlığa hapsetti ürkek bedenimi.

Son kez sarılmak istedim, istedim ama yapamadım, saçları dolanacaktı boynuma ve ben o kokuyu duyarsam asla bırakamayacaktım onu.
Saçları mı ? Bir serçenin kanatları kadar yumuşaktı.
Nefesi son kez çarptı yüzüme ve sonra nefes almayı unuttuğumu hissettim.

Hoşçakal dedi. Yok hoşçakal demedi de, sanki küfür etti.
Hoşlandığım tek şey benden uzaklaşırken nasıl hoş kalınabilirdi
ki.

İlk Aşk Dediklerimiz Tek Aşktı Belki de

Aşkı kaç yaşın da öğrenir ki insan ?
Belki de, 1. sınıfta silgiye adını yazıp mutlu olduğumuz kişilerdir gerçek aşkı yaşatanlar.
Sevişmeyi düşünmeksizin, Evlendiğinizi hayal ettiğiniz kişilerdir.
Belki de aşk çocukluğumuzdan kalan duyguların körelmiş halidir.
Bırakın öpüşmeyi yan yana olduğunuz da bile heyecanlandığınız anlardan arda kalandır.
Sırada arkasında durup süslü tokasını izlemekti belki de gerçek aşk. elini uzatmak istesen, yetişmeyecekti belki kolların.
Olsun izlemek bile yeterdi o zaman.
Hiç sevmiyormuş gibi davranıp, içten içten eriyip bitmekti belki de.
Laf arasında adını duyduğun da kalp ritmin değişmesinden ibaretti aşk.
Ödün kopardı biri duyar diye, biri onumu seviyorsun dediğin de kıpkırmızı olup ağlamaktı belkide.
Utanmak çok yakışıyordu halbuki aşka,
Sadece zevk için sevişerek köreltmeden önce tabi.


Belki de sevişmeye ihtiyaç duyduğumuz yaştan itibaren aşk sadece bi amaç oldu bizim için.
Sırf birlikte olmak için aşkım, dediniz size çok uzak insanlara.

O Yol Hiç Bitmesin İstedim

Kükürt kokan bi kış gecesinin ortasında yürüdük el ele onunla.
İnsan hiç üşümeyi ister mi ?
İstedim, çünkü; üşüdükçe daha içten sarıldı bana.
Up uzun yolları sokak lambaları eşliğinde sarmaş dolaş yürüyorduk. nereye gittiğimizi bilmiyorduk ama inan hiç bir önemi yoktu.
Ben yürümeyi pek sevmem bilirsin, ama o yol hiç bitmesin istedim biliyo musun !
Gecenin sessizliğini bozmayacak bir şekilde sus pus saatlerce yürüdük.
Ben ilk defa bu denli kalabalık hissettim kendimi.
O yalnızlıkta herkes olmuştu bana adeta.
Hava çok sisliydi, ağzımızdan çıkan sigara dumanı bi anda yok oluyordu sanki.
Ağırdı hislerim ona karşı.
Yorulmuş biraz; önümüze gelen ilk banka oturduk, göğsüme yattı, biraz daha sustu.
Sessizliği bozan tek şey nefes alıp verişiydi. Sanki dinlemekten asla sıkılmayacağın bir şarkı gibi.
Tekrar dinlemek isteyeceğin.
Kalp ritmimin çok hızlı olduğunu söyledi.
Seni daha çok sevebilmek için çabalıyor dedim. Güldü içten bi tebessümle.
Sonra biraz daha sustuk geceye...
O yol hiç bitmesin istedim.

*Susarak yürüyeceğimiz çok yol var daha.

Senlik Birşey Yok Ben Özlemeyi Seviyorum

Senlik bir şey yok ! Ben özlemeyi seviyorum sadece.
Çocukluğumu özlüyorum. Belkide sen kadar, belki de senden daha çok. Çocuk olmayı özlüyorum.
Kaybettiğim yada büyüdüğüm için birine verdiğim oyuncaklarımı özlüyorum, ilk okuduğum kitabı, ilk yazdığım o çocukça şiiri özlüyorum.
Geri gelmeyecek olan her şeyi özlemeyi seviyorum ben, tıpkı seni özlediğim gibi.

Eskileri özlüyor insan, eskidi mi özlüyor işte, Keşke yanındayken de özleyebilse.
İlk aşkımı özlüyorum, birde hiç aşık olamamayı. Sevmeyi özlüyorum sadece, karşılık gözetmeksizin. En saf sevmelerimi özlüyorum.
Yağmura aşık oluşumu değil de, ondan korkuşumu özlüyorum. Bir gök gürlemesin de korkup anneme sarılmak istiyorum.
İlk kahkaha mı özlüyorum, en boktan şeylere attığım kahkaha mı. Zira son zamanlar gülemiyorum en gülünesi şeylere dahi.
Sürekli düşmekten kabuk bağlamış dizlerimi özlüyorum bi yaz günün de. Yaz ayını sadece okul tatil olduğu için sevmemi özlüyorum.

Dedim ya senle bir ilgisi yok ben özlemeyi seviyorum sadece. He birde çocukça özlemeyi  özledim.

İnsan en zor yalanı kendine söyler ve en kolay kendisi inanır

Kendi sonumuzu  yazdığımız filmlerde oynuyoruz ama sanki hiç farkın da değilmiş gibi yapıyoruz ne garip.
Sigara kullanırsan öksüreceksin,içki içersen başın dönecek
yağmura çıkarsan ıslanacaksın, seversen özleyeceksin.
Düşersen canın yanacak, ağlarsan gözlerinden yaşlar akacak
susarsan kelimeler içine batacak, haykırırsan yankı yapacak
hepimiz farkındayız bu gibi şeylerin ama hep bilmezden geliyoruz nedense ?

Aslında hepimiz bir yalancıyız! sonu kötü olacağını bildiğimiz halde iyiye inandırıyoruz kendmizi, kandırıyoruz.

İnsan en zor yalanı kendine söyler ve en kolay kendisi inanır.

Kalabalık Bi Yalnızlık

Çok kalabalık bi caddenin ortasına oturdum.
Etrafımdan gelip geçen insanları izledim biraz, o kadar kalabalıktı ki her saniye farklı yüzler görüyordum.
Kalabalıkta yapayalnızdım. etrafınızda birilernin olması sizin yalnız olduğunuz gerçeğini değiştirmiyor malesef.
insanların arasına karıştıkça yalnızlığını gidermiyosunuz aslında daha fazla farkına varıyosunuz yalnızlığınızın.

Bazen sevgilin varken bile yalnız hissedersin kendini bu sevmemek anlamına gelmez cidden seviyosundur.
Ama el ele iken bile hep bi yalnızlık burkuyodur içini.
Çünkü bu sefer ki yalnızlık biri tarafından sevilmeme hissi değil.
Bu seferki anlaşılmama hissi.

Bazen sevişirken bile yalnız hissedersin kendini.
Vücudunu tanıması, seni tanıdığı anlamına gelmez çünkü.
Belki de o kadar yabancısın ki onunla. Sevişirken bile çok uzaksınız belki de.

Kol kola dolaşan o kadar çok yalnız var ki hayatta, unutmayın kalabalık yalnızlardan oluşur.

Birine dokunmanız yalnız olmadığını göstermez, bazen bi telefon kadar yakın ve bi sarılma kadar uzak insanlar sizi kalabalık kılar.

Ne güzel bi mevsim sevmek için!

Ne güzel bi mevsim sevmek için!
Kusursuzca sev diyor sanki.. Otur bütün gece sev... Her şeyi unut ama onu hatırla! O her şeyin olsun onu sakın unutma! Birgün onu hatırlayacak duruma gelebilir misin? Hayır! Hatırlayacak duruma gelme hatırlamak için unutmak gerekir. Dedim ya sen sakın unutma! İnsanidir unutmak ama hafızaya ihanettir.. Unutma ve unutturma ona seni hatırlat .
Senden kusursuz sevmeni beklemiyorum kusurlarınla ve kusurlarıyla sev onu her şeyinle sev kısacası.
Fark ettir ona farklı olduğunu ve sevginin nasıl  farklı kıldığını ama önce farklı sev onu farkında olmadığın anda bile sev. O farketmeden de sev. Filmlerdeki gibi sev hem de mutlu sonla biten filmlerden  bahsetmiyorum. Sonsuzluğa başlayan filmlerden bahsediyorum..
Sonsuzluğu fark ettir ona ve sonra onsuzluğu göster. Göster ki gidemesin senden, yalnızlığı göster ve senin herkesin olsun o, sen de kimsesiz bırakma! Herkesi ol.

Götü başı dağıtıp kendini kaybetme severken. Çağır onu sana kendinde sev. Kendindeyken sev ki sende olsun o, sende kendin de.
Dünyanın en iyi seveni olmayacaksın belki ama bari onu en iyi sen sevmiş ol.

Sonsuzluğu gösteremiyorsan, 'onsuzluğu' göster vazgeçemesin senden.

Ya Hayal Kurmaktan Da Vazgeçersem !

Hayal kurmaktan sıkıldım artık. Hep aynı şeyleri istemekten sıkıldım, olmayacağını bildiğim halde.
Seni istemekten sıkıldım, senle ilgili hayal kurmaktan sıkıldım, hayal kurmaktan sıkıldım.
Hep iyi şeyleri hayal etmekten de sıkıldım hem daha çok hayal kırıklığı bu kötü birşeyler olacağını biliyoruz
ama sürekli iyi şeyler hayal ettiğimiz için hayal kırıklığı yaşıyoruz.

Artık seni düşünen kimse yok belki de denk gelmeyeceksin bundan sonra aynı saatlere. Aynı saatlerde seni seviyor olmayacağım ben.
Ben artık seni hiç bi saatte seviyor olmayacağım.

Ben çok hayal kurdum, çok senliydim hayallerde ama  her hayalin de bi sonu varmış. Artık hayal kurup kendimi kandıramıyorum.
İnanamıyorum benim olacağına! İnandırmıyorsun, İnanmak ta istemiyorum.  Artık hayal kurmuyorum ne senli ne sensiz artık sadece karar alıyorum.
Senin adının bile geçmediği bi çok şeye karar aldım. Mesela en başta ise hayal kurmamaya karar aldım.

-geleceksen şimdi gel!
inandır beni hayallere, henüz vazgeçmemişken.

Seni Hiç Sevmedim Ben

Seni hiç sevmedim ben, hep sevmeye çalıştım.
Belki bu duruma biraz fazla alıştım.
Sonra gitgide sana karıştım.
Ama seni sevdikçe kendimle barıştım.

Seni hiç sevmedim ben, hep sensizlikle çatıştım.
Hiç ummadığım bir anda gözlerinle bakıştım.
Asla etkilenmem derken, ışık saçan
gülümsemenle kamaştım.
Ben senin aklından bile geçmezken, aklımdan hiç çıkaramadığım 'sen'le savaştım.

Seni  hiç sevmedim ben, sevemem diye ummuştum.
Sonra hiç haberin olmadan, her gece hayalinle buluştum.
Hiç gitmem sanarken, kendimi sende bulmuştum.
Asla unutmam diye ümid ederken, ben sende kaybolmuştum.

Seni hiç sevmedim ben, hep sevdiğimi sanmışım.
Bu yüzden en sahte yalanlarına bile kanmışım.
Seni hep yanım da saymışım.
Ama senin için ben, bir yokmuşum bir varmışım..

Umarım Tanrım !

Bazen gecenin karanlığın da görürüm o ay yüzünü ve o gece sabah olmak bilmez,
Bazense sigara dumanı belirler yüz hatlarını işte o sigara kadar hiç ciğerlerimi yakamaz.
bir şey
Bazen bi kahve kokusu verir teninin yoğunluğunu.
Sabah rüzgarları getirir seni bana hem üşütür hem düşündürür ama sarılamam sana.
Bi güneş batımına denk gelirim ve sen alırsın gözümü.
Belki de bi yıldız kayar görüş mesafemde ve seni diler içim çünkü; bilirim sensiz bi hiçim.
Bi sağnak yağmur başlar sonra ıslatır beni ve bana düşen her damla seni özletir nedense, hatta yere düşen her damla.
Bi gök gürler korktuğumdan değil de sen korkarsın diye sarılasım gelir sana, aynı bulutun yağmurları ıslatıyor mu bizi  ?
Yada aynı gök gürlemesiyle irkiliyor muyuz ? Ne kadar uzağımdasın ? Ne kadar yakınsın bana?
Bazen boş sokağı aydınlatan bi sokak lambasının oluşturduğu gölgede ararım seni, bi yaprak kımıldar sonra
daha fazla karşı koyamaz rüzgara  ve yere düşer.
Her sonbahar böyle olur
Çürür sonra o yaprak ait olduğu yerde olmadığı için solar.
Her baharın bi sonu vardır , her şeyin bi sonu vardır.

*Umarım ayrılıkların da  bi sonu vardır..