Senlik Birşey Yok Ben Özlemeyi Seviyorum

Senlik bir şey yok ! Ben özlemeyi seviyorum sadece.
Çocukluğumu özlüyorum. Belkide sen kadar, belki de senden daha çok. Çocuk olmayı özlüyorum.
Kaybettiğim yada büyüdüğüm için birine verdiğim oyuncaklarımı özlüyorum, ilk okuduğum kitabı, ilk yazdığım o çocukça şiiri özlüyorum.
Geri gelmeyecek olan her şeyi özlemeyi seviyorum ben, tıpkı seni özlediğim gibi.

Eskileri özlüyor insan, eskidi mi özlüyor işte, Keşke yanındayken de özleyebilse.
İlk aşkımı özlüyorum, birde hiç aşık olamamayı. Sevmeyi özlüyorum sadece, karşılık gözetmeksizin. En saf sevmelerimi özlüyorum.
Yağmura aşık oluşumu değil de, ondan korkuşumu özlüyorum. Bir gök gürlemesin de korkup anneme sarılmak istiyorum.
İlk kahkaha mı özlüyorum, en boktan şeylere attığım kahkaha mı. Zira son zamanlar gülemiyorum en gülünesi şeylere dahi.
Sürekli düşmekten kabuk bağlamış dizlerimi özlüyorum bi yaz günün de. Yaz ayını sadece okul tatil olduğu için sevmemi özlüyorum.

Dedim ya senle bir ilgisi yok ben özlemeyi seviyorum sadece. He birde çocukça özlemeyi  özledim.